Dogoterapia
Uzdrawianie czy szarlataneria?
Bliski kontakt ze zwierzętami może czynić cuda. Dobroczynny wpływ czworonogów na zdrowie, samopoczucie psychiczne, rozwój intelektualny i społeczny wykorzystuje się w ramach terapii z udziałem zwierząt. Wśród czworonożnych terapeutów prym bez wątpienia wiodą psy. Jakie są podstawowe zasady dogoterapii? Jakie korzyści może przynieść chorym i niepełnosprawnym terapia z udziałem psa?
Na czym polega dogoterapia?
Dogoterapia (kynoterapia) to jedna z najpopularniejszych form terapii z udziałem zwierząt.
Polega ona na włączeniu odpowiednio dobranego, przeszkolonego psa w proces rehabilitacji lub leczenia dzieci i osób dorosłych cierpiących z powodu różnorodnych problemów. Czworonóg w tym przypadku odgrywa rolę niezastąpionego pomocnika, który wspomaga ludzkiego terapeutę w pracy i jednocześnie ułatwia osiąganie zamierzonych efektów terapii.
Dogoterapia bazuje na więzi, jaka tworzy się między pacjentem, a psem. Wykorzystuje wielokierunkowe oddziaływanie czworonogów na ludzi.
Trzy formy terapii z udziałem psa
1. AAA (Animal Assisted Activities) jest metodą terapeutyczną polegającą na bezpośrednim, dotykowym kontakcie pacjenta z czworonogiem.
Głaskanie i przytulanie zwierzaka wyzwala pozytywne emocje, sprzyja rozluźnieniu i poprawie nastroju, przez co ułatwia leczenie.
2. AAT (Animal Assisted Therapy) polega na celowym kontakcie z psem, by osiągnąć założony cel. Ćwiczenia są więc dostosowane do pacjenta, jego potrzeb i problemów.
3. AAE (Animal Assisted Education) służy natomiast głównie usprawnieniu nauki. Bardzo często jest stosowana w przedszkolach i szkołach, pod nadzorem pedagogów.
Podczas zajęć dogoterapeutycznych wykorzystywane są ćwiczenia fizyczne, socjalizacyjne, psychologiczne oraz wspomagające rozwój. Najczęściej są one połączone z zabawą. Pacjentów uczy się m.in.: witania się z psem, nazywania jego części ciała, prowadzenia na smyczy, wydawania komend, czesania, określania własnego położenia względem czworonoga, naśladowania ruchów zwierzaka.
Dla kogo przeznaczona jest dogoterapia?
Fenomen dogoterapii z pewnością tkwi w jej uniwersalności. Terapia z udziałem psa nie bez powodu uznawana jest za najbardziej naturalną formę animaloterapii. Domowe czworonogi to wszak najlepsi przyjaciele człowieka. Korzyści z kontaktów z psami mogą czerpać zarówno dzieci, osoby dorosłe, jak i seniorzy. Kynoterapia znajduje zastosowanie w leczeniu niepełnosprawnych fizycznie, intelektualnie, emocjonalnie i społecznie.
Polecana jest dla osób cierpiących z powodu: autyzmu, nadpobudliwości psychoruchowej, padaczki, mózgowego porażenia dziecięcego, zespołu Downa, nerwicy, niedowładu kończyn, schizofrenii, wad postawy, stanów lękowych, zaburzeń mowy, widzenia i słyszenia. Świetnie sprawdza się także w przypadku dzieci mających problemy z nauką czy nawiązywaniem kontaktów społecznych, samotnych seniorów przebywających w domach opieki czy więźniów.
Zalety dogoterapii
Kontakt z psiakami wpływa pozytywnie na wszystkie sfery ludzkiego życia. Czworonożni terapeuci swoją cierpliwością, beztroską i radością doskonale motywują pacjentów do ćwiczeń i czynią całą terapię znacznie przyjemniejszą.
Psiaki łagodzą stres, ułatwiają znoszenie własnych niepowodzeń i zwiększają radość płynącą z postępów. W ich obecności wielu osobom łatwiej przełamać swoje lęki, otworzyć się na kontakty społeczne i współpracę z terapeutą.
Interakcje z psami to niewyczerpane źródło stymulacji, zachęta do spontanicznych zachowań, aktywności ruchowej i umysłowej.
Głaskanie czworonogów wpływa na wydzielania neuroprzekaźników i hormonów.
Dzięki kontaktowi dotykowemu ze zwierzakiem zwiększa się wydzielanie endorfin, a spada poziom kortyzolu i adrenaliny.
Ma to bezpośredni wpływ na poprawę nastroju pacjenta, a co za tym idzie – na przebieg całej terapii.
Terapia z udziałem psa ma liczne walory edukacyjne. Ułatwia koncentrację uwagi, zwiększa zaangażowanie w naukę, kształtuje orientację przestrzenną, ułatwia rozpoznawanie i wyrażanie swoich emocji, poprawia sprawność ruchową, pamięć i umiejętności komunikacyjne, rozwija słownictwo. Podczas zajęć dogoterapeutycznych pacjenci zyskują też wiedzę na temat psiaków i praw przyrody. Uczą się samodzielności, odpowiedzialności i empatii. Uczestnictwo w opiece nad czworonogami daje im poczucie bycia potrzebnymi i zmniejsza uczucie osamotnienia.
Zobacz, jak specjaliści wykorzystują psy w zajęciach terapeutycznych z dziećmi, osobami z upośledzeniami fizycznymi, intelektualnymi i innymi dysfunkcjami. Poprzez dotyk i bliski kontakt z psem człowiek rozluźnia się i odpoczywa.
Dogoterapia
Uzdrawianie czy szarlataneria?
Bliski kontakt ze zwierzętami może czynić cuda. Dobroczynny wpływ czworonogów na zdrowie, samopoczucie psychiczne, rozwój intelektualny i społeczny wykorzystuje się w ramach terapii z udziałem zwierząt. Wśród czworonożnych terapeutów prym bez wątpienia wiodą psy. Jakie są podstawowe zasady dogoterapii? Jakie korzyści może przynieść chorym i niepełnosprawnym terapia z udziałem psa?
Na czym polega dogoterapia?
Dogoterapia (kynoterapia) to jedna z najpopularniejszych form terapii z udziałem zwierząt.
Polega ona na włączeniu odpowiednio dobranego, przeszkolonego psa w proces rehabilitacji lub leczenia dzieci i osób dorosłych cierpiących z powodu różnorodnych problemów. Czworonóg w tym przypadku odgrywa rolę niezastąpionego pomocnika, który wspomaga ludzkiego terapeutę w pracy i jednocześnie ułatwia osiąganie zamierzonych efektów terapii.
Dogoterapia bazuje na więzi, jaka tworzy się między pacjentem, a psem. Wykorzystuje wielokierunkowe oddziaływanie czworonogów na ludzi.
Trzy formy terapii z udziałem psa
1. AAA (Animal Assisted Activities) jest metodą terapeutyczną polegającą na bezpośrednim, dotykowym kontakcie pacjenta z czworonogiem.
Głaskanie i przytulanie zwierzaka wyzwala pozytywne emocje, sprzyja rozluźnieniu i poprawie nastroju, przez co ułatwia leczenie.
2. AAT (Animal Assisted Therapy) polega na celowym kontakcie z psem, by osiągnąć założony cel. Ćwiczenia są więc dostosowane do pacjenta, jego potrzeb i problemów.
3. AAE (Animal Assisted Education) służy natomiast głównie usprawnieniu nauki. Bardzo często jest stosowana w przedszkolach i szkołach, pod nadzorem pedagogów.
Podczas zajęć dogoterapeutycznych wykorzystywane są ćwiczenia fizyczne, socjalizacyjne, psychologiczne oraz wspomagające rozwój. Najczęściej są one połączone z zabawą. Pacjentów uczy się m.in.: witania się z psem, nazywania jego części ciała, prowadzenia na smyczy, wydawania komend, czesania, określania własnego położenia względem czworonoga, naśladowania ruchów zwierzaka.
Dla kogo przeznaczona jest dogoterapia?
Fenomen dogoterapii z pewnością tkwi w jej uniwersalności. Terapia z udziałem psa nie bez powodu uznawana jest za najbardziej naturalną formę animaloterapii. Domowe czworonogi to wszak najlepsi przyjaciele człowieka.
Korzyści z kontaktów z psami mogą czerpać zarówno dzieci, osoby dorosłe, jak i seniorzy. Kynoterapia znajduje zastosowanie w leczeniu niepełnosprawnych fizycznie, intelektualnie, emocjonalnie i społecznie.
Polecana jest dla osób cierpiących z powodu: autyzmu, nadpobudliwości psychoruchowej, padaczki, mózgowego porażenia dziecięcego, zespołu Downa, nerwicy, niedowładu kończyn, schizofrenii, wad postawy, stanów lękowych, zaburzeń mowy, widzenia i słyszenia. Świetnie sprawdza się także w przypadku dzieci mających problemy z nauką czy nawiązywaniem kontaktów społecznych, samotnych seniorów przebywających w domach opieki czy więźniów.
Zalety dogoterapii
Kontakt z psiakami wpływa pozytywnie na wszystkie sfery ludzkiego życia. Czworonożni terapeuci swoją cierpliwością, beztroską i radością doskonale motywują pacjentów do ćwiczeń i czynią całą terapię znacznie przyjemniejszą.
Psiaki łagodzą stres, ułatwiają znoszenie własnych niepowodzeń i zwiększają radość płynącą z postępów. W ich obecności wielu osobom łatwiej przełamać swoje lęki, otworzyć się na kontakty społeczne i współpracę z terapeutą.
Interakcje z psami to niewyczerpane źródło stymulacji, zachęta do spontanicznych zachowań, aktywności ruchowej i umysłowej.
Głaskanie czworonogów wpływa na wydzielania neuroprzekaźników i hormonów.
Dzięki kontaktowi dotykowemu ze zwierzakiem zwiększa się wydzielanie endorfin, a spada poziom kortyzolu i adrenaliny.
Ma to bezpośredni wpływ na poprawę nastroju pacjenta, a co za tym idzie – na przebieg całej terapii.
Terapia z udziałem psa ma liczne walory edukacyjne. Ułatwia koncentrację uwagi, zwiększa zaangażowanie w naukę, kształtuje orientację przestrzenną, ułatwia rozpoznawanie i wyrażanie swoich emocji, poprawia sprawność ruchową, pamięć i umiejętności komunikacyjne, rozwija słownictwo. Podczas zajęć dogoterapeutycznych pacjenci zyskują też wiedzę na temat psiaków i praw przyrody. Uczą się samodzielności, odpowiedzialności i empatii. Uczestnictwo w opiece nad czworonogami daje im poczucie bycia potrzebnymi i zmniejsza uczucie osamotnienia.
W filmie poniżej możesz zobaczyć, jak specjaliści wykorzystują psy w zajęciach terapeutycznych z dziećmi, osobami z upośledzeniami intelektualnymi, fizycznymi i innymi dysfunkcjami. Poprzez dotyk i bliski kontakt z psem człowiek rozluźnia się i odpoczywa.
